Over vergrijzing, toerzeilen en het Zwitserleven-imago

Onlangs bezocht ik de European Outdoor Film Tour. Dit is een jaarlijkse show waar allerhande buitensportdocumentaires te zien zijn. Deze docu's tonen de avonturen van onder andere alpinisten, skiërs en kajakkers. Gefilmd op de meest spectaculaire plekken ter wereld, zeer professioneel gemonteerd. Dit alles levert schitterende beelden op, wat ieder jaar weer een groot publiek trekt.

De zaal zat tot aan de nok toe vol, met veelal jonge mensen. De bioscoop plaatste extra stoeltjes bij, want lang niet iedereen had een zitplaats. De buitensportmerken buitelden over elkaar om dit evenement te mogen sponsoren. Een bekend merk energiedrank was ook van de partij, evenals een merk handige helmcameraatjes. Een onvervalst commercieel circus dus.

Dit circus zette me aan het nadenken over het zeilen, mijn eigen 'outdoor sport activity'. Daar gaat het niet zo goed. De zeilwereld vergrijst. Al jaren. Ik las laatst weer een alarmerend bericht, over tientallen jachthavens die de komende jaren op de fles zouden gaan. Jongeren zouden geen geld meer hebben om te zeilen. Of gewoon niet hechten aan het bezit van een boot. 

Maar is dat wel zo? Hebben jongeren geen geld om te zeilen? Of geen interesse?  

Het 'Zwitserleven' imago van toerzeilen

Het succes van zo'n E.O.F.T. toont in ieder geval aan dat jongen wel geïnteresseerd zijn in buitensport. En ook bereid zijn daar geld voor neer te leggen. We zagen jongeren (uitgerust met degelijk materiaal) hun grenzen verleggen in bossen, in bergen en op rivieren. Het eveneens jonge publiek reageerde enthousiast op de getoonde avonturen. Zeilboten kwamen echter niet in beeld. En dat terwijl toerzeilen bij uitstek de buitensport is waarbij je je grenzen verlegt. Hoe kan dat? 

Ik denk dat het vooral een imagoprobleem is. Surfen, snowboarden, bergbeklimmen, noem maar op, het zijn allemaal sporten die een avontuurlijk imago hebben. Merken die met 'durf' geassocieerd willen worden, trekken graag de portemonnee om dit te sponsoren. Wat vervolgens weer een jong publiek enthousiasmeert. Vergelijk dat maar eens met het imago van toerzeilen... De eerste associatie die dat woord oproept, is een associatie met het Zwitserleven Gevoel. Een wat ouder echtpaar, schaapjes op het droge, comfortabele boot, tijd om te genieten. Niks mis mee, maar dat is niet iets wat veel jongeren direct aanspreekt.

Als we iets tegen de vergrijzing willen doen, zullen we misschien het avontuurlijke aspect van het toerzeilen wat meer moeten benadrukken. Laat zien dat je met een klein bootje heel veel stoere dingen kan. Laat zien dat iedere tocht weer een grens verlegt. Laten zien dat je niet per se naar de Alpen of Groenland hoeft om avontuur te beleven. Plekken als de Noordzee en het IJsselmeer zijn even goed uitdagend, ook daar zijn de elementen nog de baas.  

Toerzeilen heeft alles wat jongeren zo aantrekkelijk vinden in avontuurlijke sporten. Het is puur avontuur, pure vrijheid. Het enige wat we nu nog hoeven te doen, is die boodschap over te brengen..