Op naar IJmuiden

Zoals jullie ongetwijfeld allemaal wel weten zijn we aanstaande donderdag van plan om mee te doen aan de Small Ships Race. Maar daarvoor moet de boot nog wel naar de startplek gevaren worden. De race start in IJmuiden. Onze boot ligt in Lemmer, dus IJmuiden ligt voor ons niet naast de deur. Dat betekent: een zeiltrip van minstens twee dagen. Voor het Hemelvaartweekend zijn we uitgenodigd om een paar dagen op te varen met een paar oud-leden van de studentenzeilvereniging Euros, de bouwers van onze boot. Ook de Lichtekooi, het zusterschip van Doordraijer, is van de partij. Het lijkt ons superleuk om dat bootje eens te zien varen. We besluiten om die trip met de overtocht naar IJmuiden te combineren. Dat hebben we het afgelopen weekend gedaan. Een verslag.

 

Donderdagochtend steken we van wal, met een oud-lid van de vereniging aan boord. Omdat iedereen van verschillende plekken moet komen, is het plan om elkaar donderdagavond te treffen. Maar waar precies, dat is nog niet duidelijk. Voor ons maakt dat weinig uit, de eerste paar uur zijn we toch bezig met het omzeilen van het ondiepe Vrouwenzand. Pas vanaf daar moeten we beslissen welke kant we op gaan. Donderdagochtend is er weinig wind. Erg weinig. Dat wordt dobberen. Met de bekende IJsselmeervliegjes als gezelschap. Er is ook een wedstrijd met skûtsjes aan de gang. Tergend langzaam dobberen ze langs elkaar heen. Het is dringen geblazen om als eerste de wedstrijdboei te passeren.

 

Onder zeil, voor het eerst in 2015

 

Skûtsjes, vechtend om de eerste plaats

In de middag komt er wat meer wind. En een plan. Eerst is het plan om naar Medemblik te gaan, later wordt dat gewijzigd naar Den Oever. Wij vinden alles best, we zijn lekker aan het zeilen. In den Oever leggen we aan, naast de Lichtekooi. Aan boord van de Lichtekooi doen we een havenbiertje. Alles aan boord is precies zoals op onze boot, maar ook net weer een beetje anders. Heel bijzonder!

Doordraijer en haar zusterschip. 

Vrijdag varen we naar Harlingen. Niet over het wad, maar onder de Afsluitdijk door. Pas bij Kornwerderzand gaan we door de sluis om via de Boontjes bij Harlingen uit te komen. Ook vandaag staat er een lekkere wind, en zijn we ruim op tijd. Een mooie gelegenheid om wat tips en trucs op te pikken van onze ervaren opstappers. We oefenen stootwil-over-boord manoeuvres. Het gaat best goed. Ik oefen twee keer, en het lukt me allebei de keren om de boot zo dicht bij de stootwil te krijgen dat we hem uit het water kunnen vissen.

Als we bij Harlingen aankomen ligt de boot al vast vóór we goed en wel de motor aan hebben kunnen zetten. De oud-leden van Euros hebben deze bootjes al die jaren zonder motor rondgevaren, en zijn het aanleggen op zeil nog steeds niet verleerd. Dan horen we ineens allerlei enthousiaste geluiden. Ha, een E22! Het blijkt dat Euros zelf ook in Harlingen is neergestreken. Voorbij de brug ligt de klipperaak van de vereniging, waar we na het eten nog een lekker biertje pakken.

 

Lichtekooi komt binnen in Harlingen

Qua reisplanning voor morgen moeten we nog een aantal knopen doorhakken. Hoe gaan we vanaf Harlingen naar IJmuiden? Buitenom, via Den Oever? Of binnendoor, via het IJsselmeer, Markermeer en het Noordzeekanaal? Het laatste heeft bepaald niet onze voorkeur. De wind zal uit het westen waaien. Op het Noordzeekanaal zullen we dan wind tegen hebben. Omdat je op het Noordzeekanaal niet tegen de wind in mag laveren, betekent dat vijf uur op de motor varen. Windfinder voorspelt op zaterdag en zondag een flinke puist westenwind. Als we via de Waddenzee naar Den Oever willen, betekent dat een flink aantal uur knokken, tegen de wind in. En daarna wordt het niet veel beter. Van Den Oever naar IJmuiden is het weliswaar bezeild, maar wel met harde wind en lagerwal. Dus zullen er hoge golven zijn. Daar hebben we ook geen zin in. Daarom besluiten we toch maar binnendoor te gaan. Eerst naar Enkhuizen, en vanaf daar door het Markermeer en het Noordzeekanaal.

De volgende dag knallen we met twee opstappers over de Boontjes terug naar de sluis. We hebben er maar één rif op zitten, en dat is duidelijk niet genoeg. Er wordt een tweede rif gelegd. Tijdens het leggen van het rif raak ik de oriëntatie even kwijt, maar gelukkig belanden we niet op de zandbank.

Een van onze opstappers is de vriendin van een oud-Euroslid, en heeft nog nooit eerder gezeild. Desondanks vindt ze het allemaal prachtig, een compleet scheefgaande boot, op zee, tussen de zandbanken, met een windkrachtje vijf. Die is duidelijk niet bang aangelegd. Op het IJsselmeer is het allemaal iets rustiger. We laten onze debutante het stuurwerk doen. Met een mooi zonnetje varen we op Enkhuizen af. Heerlijk!

 

Langzaam breekt de zon door

In Enkhuizen gaan we zo ongeveer direct na het eten naar bed, want morgen moeten we nog een heel eind. In alle vroegte gaan we door de sluis. We hebben het Markermeer zo ongeveer voor ons alleen. Als we bij het IJ aankomen trekt de wind aan, en hebben we duidelijk teveel tuig op staan. De boten komen van alle kanten, en onze zeilboot ligt met iedere windvlaag op één oor. Stress! Als we de vaargeul in gaan strijken we de zeilen dan ook maar.

 

Een vredig Markermeer

Op het Noordzeekanaal word je gepasseerd door de grote jongens..

Voor de brug komen we nog twee andere deelnemers van de Small Ships Race tegen, Flecha Verda en De Rakken. Gezellig! De sfeer zit er al helemaal in. Tijdens het Noordzeekanaal vermaak ik me met het bakken van pantosti's en het doen de afwas. Je moet toch wat. Mijn schoonouders staan al bij de sluis om ons een hartelijk welkom te geven. Als de sluisdeuren opengaan kan ik de zee zien. Het avontuur komt nu wel heel erg dichtbij.

In IJmuiden eten we nog even een lekkere havenburger en stappen daarna bij mijn schoonvader in de auto. Nog twee daagjes werken, en dan.. het avontuur is begonnen!