Grote en kleine ergernissen...

Goedemorgen! U had een portie meeuwendrek besteld?

Zeilen, de leukste sport die er is (natuurlijk!). Maar het is niet altijd een groot feest. Sterker nog, wij zeilers hebben soms een héél zwáár leven, vol met grote en kleine ergenissen. Wat er dan zo vervelend is aan zeilen? Waar zal ik beginnen... Hier een lijstje met mijn grootste zeil-ergernissen (met een knipoog).

• Havenmeesters die je komen vertellen dat je ergens anders moet gaan liggen. Altijd nét als je een huzarenstukje 'aanleggen in een drukke haven' achter de rug hebt. En vervolgens wijzen op een leeg plekje van amper acht meter, tussen twee enorme motorjachten in.

• Dat we ondanks alle recepten voor stoofpotjes en panpizza's (die 'makkelijk' op een boot klaar te maken zouden zijn) culinair vaak niet verder komen dan pasta prak met blikgroente (voor de vitamientjes). Waardoor de geur van de restaurantjes toch wel heel verleidelijk is, wanneer we om half zes in de middag aanleggen. Zodat het idee 'met een eigen zeilboot kunnen we goedkoop op vakantie' ook weer het raam uit kan..                

                                                                             

• Dat er met al die ontwikkelingen in nanotechnologie nog steeds geen zelf-klussende boten bestaan.

• Dat er allerlei smeerseltjes op je boot moeten, die vaak uit meerdere componenten bestaan. Die vrijwel allemaal een kruisje of doodskopje op het blik hebben staan. Doet toch weer iets af aan dat hele romantische idee van één zijn met de natuur en het water...

• Stadshavens waar je vijf aangrenzende boten, twee straten lopen en een ingewikkeld codeslot moet trotseren om 'even' naar de wc te kunnen (Gaat hij niet open? Ja, je moet ook eerst een hekje drukken voor de de code intoetst. Halve seconde ingedrukt houden, niet langer. En afsluiten met een ster. Dan de knop metéén draaien, een kwartslag, niet verder, linksom). Waar even in de kuip op de emmer ook geen optie is, want je ligt aan een kade vol met restaurants en uitgaanspubliek.

• 'Universele' betaalsystemen voor in jachthavens. Op zich een superidee, dat je met met één pasje betaaltegoed bij meerdere havens terecht kunt. Ware het niet dat elke jachthaven weer zijn eigen 'universele' systeem heeft. Waardoor er alsnog tig verschillende sleutels en kaartjes in je boot rondslingeren, elk met vijf of tien euro aan douchetegoed erop.

• Dat veel dingen die je nodig hebt voor je boot niet alleen duur zijn (niet beknibbelen op veiligheid, foei!) maar ook de hele tijd bijgewerkt, onderhouden, verzorgd en gekeurd dienen te worden.

• Op doorreis aankomen in een prachtig haventje, waar je graag langer zou willen blijven. En dan op de gribfiles zien dat er morgen een hele gunstige wind aankomt. Als je de eindbestemming wil halen zou je daar eigenlijk wel gebruik van moeten maken... Om vervolgens een week verwaaid te liggen in de volgende haven, een grauwe industriestad.

• Die ene zeilboot die net zo groot is als je eigen boot, maar die op raadselachtige wijze toch 0,2 knoop harder vaart dan jij. Waardoor de competitiedrift van je mannelijke wederhelft ontwaakt. En er ineens aan allerlei lijnen getrokken dient te worden. Zucht.. ik zat net lekker.. ;)

• Mensen die graag even willen melden dat ze alles net even meer 'verantwoord' doen dan jij. Ook al heeft het verder niks met je vraag te maken. 'Een goede jachthaven in plek X? Oh, wij doen niet aan jachthavens, veel te druk en commercieel, wij gaan daar altijd voor anker in het stille natuurgebied'. 'Of er een Jumbo is in Y, zodat je in de ochtend verse broodjes kan halen? Geen idee. Wij bakken altijd zelf ons eigen biologisch rechtsdraaiende zuurdesembrood op de boot, véél lekkerder' (deze neiging is trouwens niet alleen aan zeilers voorbehouden).

• Wakker liggen als er storm of vorst voorspeld is.. Ligt mijn boot goed vast? Moet ik nu al antivries in de afsluiters doen?

• Vastliggen aan een buurman die midden in de zomervakantie, op een water waar geen sprake is van stroom of tij, toch graag stipt om klokslag half acht in de ochtend los wil gooien ;)

• Mensen die een hekel hebben aan de marina van IJmuiden. Okay, dat mag, maar ik snap het niet helemaal. De Hoogovens zijn lelijk, maar verder is het best een leuke plek, direct aan het strand, met een paar leuke restaurants in de buurt. En er is altijd wat te zien, met alle mega schepen die de haven in en uitvaren. Ga dan maar mopperen op de buitenhaven in Stavoren, dat pas is echt een winderig en ongezellig gat.

• Mooie zeilweekenden als je boot nog niet in het water ligt.

• Mensen die plaatjes posten van mooie zeilweekenden als je eigen boot nog niet in het water ligt.

• Je afvragen hoe je een bepaalde klus aan moet pakken. En het dan 'even' op willen zoeken op internet. Om vervolgens een aantal compleet tegenstrijdige antwoorden tegen te komen. Stuk voor stuk onderbouwd met voor jou even redelijk klinkende argumenten. En stuk voor stuk zeggen ze dat je het vooral níet op die andere manier moet doen, want dan sloop je je eigen boot! Okay, dat is geruststellend....

• Dat de leukste zeilevenementen van het jaar altijd gepland worden op dat ene lange lange weekend waarop ook alle leuke festivals én het jaarlijkse familieweekend gehouden worden. En vaak valt dat lange weekend ook nog eens op de verjaardag van mijn broertje, schoonmoeder én mijn oom...

• Dat we met ons tweetjes eindelijk de kunst machtig zijn om meerdere dagen door te kunnen zeilen, maar nog steeds drie dagen moeten rekenen voor de vakantietrip naar Terschelling, omdat we afhankelijk zijn van de bedieningstijden van bruggen, sluizen en getij.

• Spinnen. Men zegt wel eens dat dolfijnen de zielen van verdronken zeelui zouden zijn. Maar ik heb sterke vermoedens dat verloren zeemannen eerder terugkeren als kruisspin. Met tientallen tegelijk enteren ze onze boot, hopend op een terugkeer naar de zee. Dat weemoedig verlangen naar de zee begrijp ik. De poepjes, insectenkadavers en webben overal ietsjes minder...

• Dat ik lelijke dingen als ingelijste zeemansknopen ineens leuk ga vinden... ;)

En en al rampspoed en ellende dus, dat zeilen ;) Ik zou er dan ook maar niet aan beginnen. Want ondanks alle kleine ergernissen, is zeilen tóch een van de meest verslavende hobby's die er is. Ik vrees dan ook dat ik er nog wel eventjes aan vast zit...

Maar ach, niks hebben om over te klagen is óók maar knap vervelend voor een mopperkont als ik!