Klusupdate: Wat zal dat havenbiertje straks lekker smaken!

Alle rotte plekken weg, de kuip zit vol met gaten..

Het is alweer even geleden sinds de laatste klusupdate, maar uiteraard hebben we niet stilgezeten! Vandaag praat ik iedereen weer even bij. Zoals jullie misschien wel weten, hadden wij last van rotte plekken in de houten kuip van onze polyester boot. Deze hadden verschillende oorzaken. De afgelopen tijd zijn we bezig geweest met het vervangen van het slechte hout en het wegnemen van de oorzaken van de rot.

Een van de oorzaken van de rot lag bij metalen pennetjes in onze polyester kuipbankjes. Deze pennetjes hielden de teakhouten zitjes op hun plek. We vermoeden dat water via deze pennetjes bij het hout gekomen is. Die pennetjes hebben we weggehaald. Op de plekken waar de pennetjes zaten, hebben we de gelcoat tot op het polyester weggeschuurd, om te zien of er nog slechte plekken zaten. Dat was niet het geval. 

Omdat we alle gelcoat toch hadden weggeschuurd en het geen kwaad kon deze mogelijk zwakke plek wat extra stevigheid te geven, zijn er wat extra glasmatjes met epoxy tegenaan geplakt. Omdat het weefsel van zo'n matje wat oneffenheden geeft, slijt de lak die er op zit wel weer sneller. Daarom hebben we het geheel ook nog effen gemaakt met een laagje epoxyplamuur, voordat we het geheel hebben afgedekt met pantsercoat. 

De bankjes zijn voor de zekerheid versterkt met epoxy en glasmatjes. De vervangende stukken hout zijn er ook al in gelijmd

De rotte stukken in de kuip hebben we vervangen door nieuwe stukken garantiemultiplex. We hebben er ook voor gekozen de buitenkant van onze kuip af te schermen met een laagje injecteerepoxy. Deze dunne epoxy trekt in het hout en geeft een waterdicht laagje. Daarna hebben we normale epoxy plus twee lagen pantsercoat op de kuip gezet. Het is een fijn moment, als alle gaten gedicht zijn en er weer een mooi laagje verf op de kuip zit. Dan begint het weer echt op een boot te lijken... 

Het begint alweer op een boot te lijken...

Onze kuip werd aan de kant van de kajuitingang verstevigd door een aantal balkjes. Die balkjes bleken ook compleet verrot. Met behulp van mijn schoonvader en Cor (een buurman die ook in de loods aan het klussen was) hebben we een aantal nieuwe balkjes gemaakt. Deze hebben we op maat gezaagd en in de injecteerepoxy gezet. Daarna hebben we er nog een laag 'gewone' epoxy overheen gedaan. De balkjes zijn nu klaar om in de kuip gezet te worden.

Onder onze kuip zit het 'stootwillenvak'. Een soortement van open bakskist. Ook die hebben we opgeschuurd, om te zien of daar slechte plekken zaten. Gelukkig bleek dat mee te vallen. Een opluchting! Ook daar hebben we twee lagen pantsercoat tegen aan gezet. Geen fijn klusje, je moet zo'n beetje een slangenmens zijn om daar in te passen....

Het lijkt erop dat we het leeuwendeel van het werk nu wel achter de rug hebben. En gelukkig maar, want het was een behoorlijke klus. Sinds maart zijn we vrijwel ieder weekend met onze boot bezig geweest. Ivo heeft daarnaast nog een week vakantie opgenomen, om full-time met klussen bezig te zijn.  

Met veel geduld worden de balkjes passend gemaakt

Vroeger zag ik een beetje op tegen het 'normale' klussen (lees: in het voorjaar een paar weekendjes bezig met je boot). Maar vergeleken met dit zijn die klussen een piece of cake! Zeker omdat we nu zo veel ervaring hebben opgedaan en bijgeleerd. Vooral wat betreft werken met hout en epoxy. Verder: Schuren is het leukste wat er is, goed gereedschap is het halve werk, en werken in een overdekte loods is zo ontzettend veel makkelijker dan buiten. 

We hebben heel veel gehad aan de hulp van anderen, zoals mijn schoonvader, die regelmatig een helpende hand heeft toegestoken. Het is ook wel heel fijn wanneer je schoonouders dichtbij wonen, zodat op tien minuten rijden een schoon bed en een warme hap klaar staat. Maar ook de oud-leden van Euros en Cor zijn van onschatbare waarde geweest, omdat zij hun kennis en ervaring mee hebben gebracht. Dit soort reparaties kan je niet uit een boekje leren, je moet het leren door te zien en te doen.

Het einde mag dan in zicht zijn, er zijn nog heel veel klusjes die gedaan moeten worden. We moeten de binnenkant van de boot nog afwerken, we gaan een nieuw kompas installeren, de balkjes moeten in de kuip geplaatst worden, er moet een scepterpaaltje vervangen worden en zo zijn er nog heel veel meer kleine (en niet zo kleine) dingen.

We zijn er dus voorlopig  nog zeker een paar weekenden mee zoet. Maar we hopen nog wel een paar weken zomerseizoen mee te kunnen pakken. En wanneer we straks met ons gereviseerde bootje in een gezellige haven aanleggen, wat zal het havenbiertje ons dan lekker smaken..

PS: Cor en zijn vrouw Sija hebben ook een website, waarin zij hun avonturen vastleggen :)