Vakantie 2016: Zonnig scharrelen, zonder doel

Een zonovergoten Hoorn

Augustus 2016. Op de valreep van de zomervakantie hebben we nog net kans gevonden om er met de boot op uit te gaan. Omdat we maar een weekje hebben, hebben we onszelf deze keer geen heel ambitieuze doelen gesteld. Lekker scharrelen, genieten van de zomer.

Op de tweede avond van onze vakantie liggen we met een bevriend stel in Trintelhaven. Die avond komt er een enorm onweer over. Een bijzonder spektakel. Minder fijn zijn de voorspellingen die bij deze bui horen. Hij zal harde wind meenemen in zijn kielzog.

Als we de volgende dag opstaan, merken we daar nog weinig van. Het water in de kleine haven is veranderd in een rimpelloze, groene soep. Na een relaxte ochtend vertrekken onze vrienden weer, geheel op zeil. Dat kunstje doen wij ze (voorlopig) nog niet na, dus wij varen wel op de motor weg. Wel lukt het ons het zeil al in het kommetje te hijsen, zodat we zeilend naar buiten kunnen. Dat is hard werken. Maar we merken beiden dat dit ons steeds beter af gaat. Voor de zekerheid hebben we twee rifjes gezet. Dat dat geen overbodige maatregel was, merken we zodra we naar buiten varen. Er staat een straffe wind. 

 

Soep!

Met vijf knopen knallen we naar beneden, richting Lelystad. Met dit tempo zijn we daar in twee uurtjes. Toch heb ik geen zin om verder door te varen, want hoogstwaarschijnlijk trekt de wind vanavond verder aan. Dus zoeken we even later een haven op. Aanleggen in de aangewezen box is met zulke harde wind lastig, maar gelukkig is er altijd wel iemand bereid om even een lijntje aan te pakken. Een voorbijgangster op de steiger merkt op dat ze ons maar moedig vindt, dat we met windkracht zes het water op durven. 

 

Met een straffe wind varen we naar Lelystad

Windkracht zes? Zó hard zal het wel niet gewaaid hebben. Er waren ook wel meer boten op het water. Maar inderdaad, nu ik er zo over nadenk, dat waren hoofdzakelijk stoere wedstrijdteams. We hebben in elk geval een goede beslissing gemaakt om hier te stoppen voor vandaag, want de wind trekt in de avond behoorlijk aan. We horen de masten huilen. Een van de masten jammert zelfs zo luid dat het lijkt alsof er naast ons een stel katten aan het vechten zijn...

De volgende dag is het gelukkig rustiger. Ivo en ik dubben nog wat ons doel voor die dag zal zijn. Mij lijkt het leuk om eens een onbekende haven aan de westkant van het Markermeer aan te doen. Maar we willen ook naar Hoorn deze week. Als we te ver westwaarts varen is dat met de voorspelde wind niet meer bezeild. Een alternatief is een nachtje voor anker in de Blocq van Kuffeler. Daar zijn we al eerder geweest, maar het is daar wel heel leuk overnachten altijd. Daarom besluiten we toch maar naar de Blocq te gaan. 

 

Deze dames zijn hard aan het trainen op het Markermeer

Van Lelystad naar de Blocq is een lekker stukje zeilen. Onderweg komen we een snel bootje tegen, waar een rubberboot omheen vaart. Twee dames, die aan het trainen zijn, waarschijnlijk op hoog niveau. In de namiddag komen we aan. Het wordt een rustig nachtje voor anker. Lekker weer, boekje lezen, drankje erbij. Dit is vakantie! En de komende paar dagen is er schitterend zomerweer beloofd.

Vakantie, lekker niksdoen op de boot

De volgende dag worden we wakker onder een strakblauwe hemel. Hoewel het vroeg in de ochtend is, is het buiten alweer zo'n vijfentwintig graden. Ivo neemt een verfrissende duik, terwijl ik voor ons ontbijt twee omeletjes met kaas klaarmaak. Dan is het tijd om weer verder te gaan. Met dit mooie weer staat er weinig wind, maar voor onze boot is het meer dan genoeg. Langzaam dobberen we naar Hoorn, terwijl we hard aan ons vakantiekleurtje werken.

Vlak bij Hoorn komen we ineens echter voor een onaangename verrassing te staan. We willen de motor starten om de haven in te varen, maar hij geeft geen sjoege. Wat nu? Omdat het weer nu heel kalm is, is er geen directe stress. We besluiten een eindje van de haven af te zeilen, waar we de ruimte hebben om rustig rond te dobberen, zodat we naar een oplossing kunnen zoeken. Na een half uurtje denkt Ivo het probleem gevonden te hebben. Maar daarmee krijgen we onze motor helaas nog niet aan de gang. We vragen een sleepje aan een vriendelijke voorbijganger. Even later zijn we in de haven van Hoorn. Daar krijgen we de motor wel weer aan de praat. Gelukkig maar.

Hoorn lijkt wel een schilderijtje...

Op een mooie zomerdag volgt een mooie zomeravond. Ivo en ik eten een hapje op een drijvend terras in een van de grachten in Hoorn. Daarna maken we een wandeling door de mooie, oude binnenstad. Twee uur na zonsondergang is het nog steeds lekker warm. Overal op de terrassen zitten mensen te genieten van het heerlijke weer.

En dan is het al woensdag... Onze vakantie gaat veel te snel voorbij zo. In de ochtend drinken we koffie met een vriend die toevallig in de buurt is, en bezoeken we de Halve Maen, een replica van een VoC schip. Dan is het tijd om weer verder te gaan. Dit keer naar Enkhuizen. Op een slakkengangetje dobberen we weer naar buiten. Weinig wind, veel zon, meer dan vijfentwintig graden. Hier kunnen we wel aan wennen....

Wordt vervolgd